Η αποτύπωση μιας α-μήχανης προσπάθειας

28 Μαρτίου 2011- Δευτέρα

«Ανεβαίνει» στον ιστότοπο του σχολείου η ανακοίνωση για πραγματοποίηση της ποδηλατοπορείας στο Δήμο μας. Έχει προηγηθεί συζήτηση με το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων. Συμφωνούμε όλοι σε όλα.

Λίγες μέρες πριν έχει γίνει συνεννόηση και με τους Ποδηλάτες-ισσες Παπάγου Χολαργού.

Ξέρουν από κυκλοφορία ποδηλάτου. Αν και δεν υπήρχε αμφιβολία πως θα συνδράμουν με όποιο τρόπο χρειάζεται, μετά από επικοινωνία παίρνουμε κι αυτή η διαβεβαίωση.

30 Μαρτίου 2011 – Τετάρτη

«Ανεβαίνει» υπενθυμιστικό αφισάκι στον ιστότοπο του σχολείου. Στο αφισάκι εμφανίζεται το Δημαρχείο να έχει έναν ποδηλάτη ζωγραφισμένο με γκράφιτι πάνω από την κεντρική του είσοδο. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες λένε πως κάποιοι από το Δημαρχείο βγαίνουν εκτός κτιρίου να επιβεβαιώσουν ότι κάποιος πήγε τη νύχτα και τους ζωγράφισε.

31 Μαρτίου 2011 – Πέμπτη

Στον ιστότοπο του σχολείου εμφανίζεται βίντεο από την Κοπεγχάγη που δείχνει τη χρήση του ποδηλάτου σε καθημερινή βάση.

Όλα έτοιμα λοιπόν. Το μόνο που μένει είναι να φτάσει η μέρα και η ώρα.

2 Απριλίου 2011- Σάββατο

Αναρωτιέμαι τι συμμετοχή θα έχει. Τι καιρό θα έχει. Κάνω πολλές σκέψεις, σκέψεις που δεν συντελούν απαραίτητα στο όλο εγχείρημα, αλλά μήπως ελέγχεται ο νους του ανθρώπου;

Στο πλαίσιο της στήριξης των Ποδηλατών-ισσών Παπάγου Χολαργού, έχουν ειδοποιήσει τον Τάκη να φέρει τα κουλουράκια;  Θα υπάρχει ο τεχνικός εξοπλισμός για το «εικαστικό»; Θα έρθει ο «Σάιμον»;  κι αν έρθει μήπως έπρεπε να έχω ενημερώσει για να μην τρομάξει κανένας με τις γαβγοζητοκραυγές του; Ο Γιώργος θα είναι με το «marathon» ή θα έρθει με το «ποδήλατο-συνταξιούχο»; Ο Ηλίας θα φέρει το υπέργηρο mercier του;

3 Απριλίου 2011 – Κυριακή

Ξυπνάω πρωί.

Νιώθω σαν να πρόκειται να δώσω εξετάσεις, σαν να περιμένω τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών, σαν να κρίνεται το μέλλον μου στις επόμενες ώρες…

3 Απριλίου 2011 – 11 π.μ

Ο καιρός είναι τέλειος.

Φεύγω από το σπίτι παρέα με το Δημήτρη και την Έλλη. Φτάνουμε στο Δημαρχείο.

Οι στροφές στο κόκκινο. ‘Έχω οπτική επαφή με το προαύλιο του Δημαρχείου. ΚΟΣΜΟΣ!!!

Η Φραντζέσκα, ο Σταύρος, η Ελένη, η Μαρία, η Άρτεμις (και οι δύο)… η Σοφία, ο Άγγελος, ο Άρης, η Σφαίρα (ξέρει ποια είναι), η Δήμητρα, η Ίρις, η Φλώρα, ο Νίκος, ο Στέφανος, μερικά από τα παιδιά του σχολείου…. και γονείς, πολλοί γονείς. Εκτίμηση ως προς το συνολικό αριθμό…80-90…

Τρία περιπολικά της Αστυνομίας περιμένουν. Έχουν έρθει και  από τους Ποδηλάτες-ισσες Π.Χ. . Συνεννόηση με τους αστυνομικούς. Ένα περιπολικό μπροστά από τους ποδηλάτες, ένα πίσω,  και οι Ποδηλάτες-ισσες Π.Χ στα πλάγια.

Ξεκινάμε…

Ανεβαίνουμε την 25ης Μαρτίου κατευθυνόμενοι προς την ομπρέλα στο Πάρκο του Παπάγου. Εκεί έχουμε ραντεβού με τους υπόλοιπους Ποδηλάτες-ισσες Π.Χ. Στη διασταύρωση Σαρανταπόρου & 25ης Μαρτίου ανυπόμονος οδηγός αυτοκινήτου, διαμαρτύρεται έντονα, επειδή τον καθυστερούμε.

Φτάνουμε στην ομπρέλα. Ο Τάκης έχει κουλουράκια, ο Γιώργος είναι τελικά με τον «συνταξιούχο». Το εικαστικό πραγματοποιείται. Ο Σάιμον εμφανίζεται(είναι σκύλος που ακολουθεί συνήθως τους ποδηλάτες Π.Χ.),  αλλά κανένας δεν ανησυχεί. Ο Ηλίας δεν είναι με το 40χρονο mercier, έχει φέρει το πιο καινούργιο του, είναι μόνο 25 χρονών (το ποδήλατο, όχι ο  Ηλίας).

Όλα πάνε καλά, αρχίζω να χαλαρώνω. Ξεκινάμε πάλι για δεύτερη φορά, όλοι μαζί. Γεμίζουμε το δρόμο σε μεγάλο μήκος. Μαζί με τους Ποδηλάτες-ισσες Π.Χ είμαστε πάνω από 100. Δείχνουν όλοι να το απολαμβάνουν. Σκέφτομαι πως όταν αρχίσει η ανωφέρεια της οδού Μακεδονίας, θα υπάρχουν απογοητεύσεις. Δεν θέλω τα παιδιά και οι γονείς που συμμετέχουν να πάνε στο σπίτι τους με τη σκέψη «Τι κακό μας βρήκε Κυριακάτικα! Κόπηκαν τα γόνατά μας», θέλω να πουν «Τι ωραία που περάσαμε, να το ξανακάνουμε». Είμαι μπροστά στην πορεία και ρίχνω κλεφτές ματιές πίσω. Βλέπω αναψοκοκκινισμένα πρόσωπα, αλλά βλέπω και αυτό που επιτέλους με κάνει να χαλαρώσω, ΧΑΜΟΓΕΛΑ!!!

σημ1: Οι φωτογραφίες που εμφανίζονται παιδιά είναι σε WebSafe mode, γι αυτό κι εμφανίζονται αλλοιωμένες

Advertisement